Ράνκε, Λέοπολντ φον

(von Ranke, Βίχε, Θουριγγία 1795 – Βερολίνο 1886). Γερμανός ιστορικός. Το πρώτο έργο του, Ιστορίες των λατινικών και γερμανικών λαών από το 1494 έως το 1535 που δημοσιεύτηκε το 1824, τον έκανε αμέσως διάσημο για την αυστηρά επιστημονική μέθοδο που είχε ακολουθήσει και που του είχε επιτρέψει vα αποκαλύψει μια σειρά από σφάλματα που υπήρχαν στα παλαιότερα ιστοριογραφικά έργα. Τα άλλα μεγάλα έργα του που ακολούθησαν, όπως, Οι Οθωμανοί και η ισπανική μοναρχία (1827), Εκκλησιαστική και πολιτική ιστορία των παπών τον 16o και 17o αιώνα (1852-56), Ιστορία της Αγγλίας κατά τον 16o και 17o αιώνα (1859-68) ήταν μεγαλειώδεις ιστορικές ανασκοπήσεις που στηρίζονταν σε μακρές και μεθοδικές έρευνες στα πλούσια αρχεία της Γερμανίας και της Ιταλίας. Η σημασία του Ρ. στη νεότερη ιστοριογραφία είναι πολύ μεγάλη, γιατί εισήγαγε οριστικά την αυστηρότερη μέθοδο στην εξακρίβωση των ιστορικών γεγονότων με βάση τις άμεσες γραπτές μαρτυρίες. Αληθινά επιβλητικές όμως ήταν επίσης η ευρύτητα και ο πλούτος του ιστορικού του οράματος. Αν και πολλές φορές τονίζει υπερβολικά τα διπλωματικά γεγονότα και τη διεθνή πολιτική, ο Ρ. κατέδειξε συγχρόνως με ανυπέρβλητη δύναμη ότι το γενικό πλαίσιο της ανάπλασης της ιστορίας είναι το πλαίσιο ενός ολόκληρου πολιτισμού και όχι ενός μόνο κράτους, παραμερίζοντας έτσι ένα πλήθος προκαταλήψεων που υπήρχαν στην ιστοριογραφία πριν από αυτόν και που πολλές φορές ξαναγύρισαν αργότερα.